Αυτοεθνογραφία: Life after folk-life

Η αυτοεθνογραφία αποτελεί μια εθνογραφική συγγραφική πρακτική, με την οποία ο/η ερευνητής/τρια εισάγει την προσωπική εμπειρία στην έρευνά του, για να την εμπλουτίσει και να προωθήσει την κατανόησή της πέρα από τα εξέταση υποκείμενα ή φαινόμενα. Κατ’ ουσίαν, δεν πρόκειται για μια απλή αυτοβιογραφική παράθεση επεισοδίων από τη ζωή του/της ερευνητή/τριας, όσο για μια αλληλοδιαπλοκή της εθνογραφικής έρευνας με την εξειδικευμένη εμπειρία του/της και την ύφανσή τους σε έναν ενιαίο ιστό. Ο τελευταίος δημιουργεί εναλλακτικούς τρόπους ερμηνείας, επιτυγχάνοντας τη βαθύτερη σύνδεση με το υπό εξέταση πεδίο και συνδέοντας εν τέλει το προσωπικό με το πολιτικό. Ως ποιοτική μέθοδος, η αυτοεθνογραφία λειτουργεί θεραπευτικά για τον/την ερευνητή/τρια και διαμεσολαβητικά, καθώς απομακρύνεται από την έννοια της αυθεντίας και τη θέτει υπό μια διαρκή αίρεση στη διαδικασία συνομιλίας με το ερευνητικό υποκείμενο/αντικείμενο.

Το παρόν βιβλίο επιδιώκει να παρουσιάσει έναν αυτοεθνογραφικό και ταυτοτικό απολογισμό που ξεκίνησε το 2013 και διήρκεσε περίπου δύο χρόνια. Με εκκίνηση τον πλέον θαμμένο ποταμό Κηφισό, η ερευνήτρια πραγματοποίησε στην ευρύτερη περιοχή μια σειρά από επιτόπιες έρευνες, τα αποτελέσματα της οποίας συνέθεσε με το ατομικό βίωμα, τις αναμνήσεις από την οικογένειά της και επένδυσε με «λοξές» φωτογραφικές καταγραφές υπό το φως μιας λαογραφικής και ευρύτερα πολιτισμικής θεώρησης.

Η Ορσαλία Κασσαβέτη γεννήθηκε στην Αθήνα το 1980 και σπούδασε ελληνική φιλολογία στη Φιλοσοφική Σχολή Αθηνών. Πραγματοποίησε μεταπτυχιακές σπουδές στο πεδίο των Πολιτισμικών Σπουδών (Τμήμα Επικοινωνίας και ΜΜΕ, ΕΚΠΑ) και στην Ιστορία και τη διδακτικής της (κατεύθυνση: Λαογραφία και Πολιτισμός) (Παιδαγωγικό Τμήμα Δημοτικής Εκπαίδευσης, ΕΚΠΑ). Στο τμήμα Επικοινωνίας και ΜΜΕ (ΕΚΠΑ) εκπόνησε τη διδακτορική διατριβή της για την ελληνική βιντεοκουλτούρα της δεκαετίας του 1980. Στα ερευνητικά ενδιαφέροντά της περιλαμβάνεται η συστηματική εξέταση ποικίλων εκφάνσεων της δημοφιλούς κουλτούρας (βίντεο, κινηματογράφος, τηλεόραση, μουσική) και του λαϊκού πολιτισμού, ο Οπτικός Πολιτισμός, η Οπτική Εθνογραφία και η Αυτοεθνογραφία. Έχει πλούσιο συγγραφικό έργο, έχει διδάξει σε πολλά ελληνικά ακαδημαϊκά ιδρύματα και έχει εκπονήσει έρευνα για λογαριασμό του ΕΚΠΑ, ΑΠΘ, Πανεπιστημίου Πατρών, University of Newcastle κ.ά. Είναι διδάσκουσα στο Ελληνικό Ανοικτό Πανεπιστήμιο και συντονίστρια/διδάσκουσα στη ΘΕ «Πολιτιστικές και Δημιουργικές Βιομηχανίες» του Ανοικτού Πανεπιστημίου Κύπρου.